Naar inhoud springen

Paul Gascoigne

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Paul Gascoigne
Paul Gascoigne
Persoonlijke informatie
Volledige naam Paul John Gascoigne
Geboortedatum 27 mei 1967
Geboorteplaats Gateshead, Vlag van Engeland Engeland
Lengte 177 cm
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2004
Jeugd
1980–1985 Vlag van Engeland Newcastle United
Senioren
Seizoen Club W (G)
1985–1988
1988–1992
1992–1995
1995–1998
1998–2000
2000–2002
2002
2003
2004
Vlag van Engeland Newcastle United
Vlag van Engeland Tottenham Hotspur
Vlag van Italië SS Lazio
Vlag van Schotland Glasgow Rangers
Vlag van Engeland Middlesbrough
Vlag van Engeland Everton
Vlag van Engeland Burnley
Vlag van China Gansu Tianma
Vlag van Engeland Boston United
92(21)
92(19)
43(16)
74(30)
41(4)
32(1)
6(0)
4(2)
4(0)
Interlands
1987–1988
1989
1988–1998
Vlag van Engeland Engeland –21
Vlag van Engeland Engeland B
Vlag van Engeland England
12(5)
4(1)
57(10)
Getrainde teams
2005 Vlag van Engeland Kettering Town
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Paul John Gascoigne (Gateshead, 27 mei 1967) is een Engels voormalig voetballer. Hij werd gezien als een van de beste voetballers van zijn generatie, maar psychische problemen en een alcohol- en drugsverslaving leidden er uiteindelijk toe dat "Gazza" nooit heeft waargemaakt wat hij volgens velen zou hebben gekund. Zowel op het veld als in zijn privéleven verliep alles niet bepaald vlekkeloos.

In 1985 maakte hij zijn debuut in het betaald voetbal voor Newcastle United als middenvelder. In 1988 werd hij verkozen tot beste jonge speler van het jaar en verhuisde hij voor 2 miljoen pond naar Tottenham Hotspur. Ook debuteerde hij in het Engelse nationale team. Op het WK 1990 was hij een van de uitblinkers en viel hij op doordat hij in huilen uitbarstte nadat hij in de halve finale tegen Duitsland een gele kaart kreeg, waardoor hij de eventuele finale zou moeten missen. Ook werd hij in 1990 verkozen tot Brits Sportpersoonlijkheid van het jaar.

Bij de Spurs vormde Gascoigne op zijn absolute hoogtepunt een middenveld met spelers als de linksbuiten Paul Allen, de Spaanse rechtsbuiten Nayim, Paul Stewart, David Howells en Vinny Samways. In de finale van de FA Cup van 1991 tegen Nottingham Forest scheurde Gascoigne de ligamenten van zijn rechterknie af, hoewel Gascoigne zelf een overtreding beging op Gary Charles. Spurs won de FA Cup na verlenging.[1] Na een jaar geblesseerd te zijn geweest, maakte Gascoigne in 1992 de transfer naar het Italiaanse SS Lazio. Daar kwam hij, ook nu weer door blessures, vrij weinig aan spelen toe. In 1995 keerde hij terug naar Groot-Brittannië, naar de Glasgow Rangers. In 1996 speelde hij weer op de toppen van zijn kunnen op het EK in Engeland. Na de verloren halve finale (weer tegen Duitsland) barstte hij weer in tranen uit.

Nadien wist Gazza nooit meer zijn oude niveau te bereiken door blessures, drankproblemen en gebrekkige discipline. Hij probeerde het nog bij verschillende clubs waaronder Middlesbrough F.C.. In 2005 beëindigde hij zijn carrière als speler bij Boston United, waar hij ook trainer was. In de zomer van 2005 was hij twee maanden trainer van het Portugese Algarve United maar een beloofd contract werd nooit rondgemaakt. Hierna werd hij trainer bij Kettering Town (minor league), waar hij na 39 dagen ontslagen werd. Hij deed mee aan het realityprogramma I'm a Celebrity... Get Me Out of Here!.

In oktober 2004 maakt hij bekend dat hij in het vervolg de naam G8 zou dragen.[2]

Twee maanden nadat hij uit een psychiatrische inrichting was ontslagen, probeerde hij in mei 2008 zichzelf van het leven te beroven in het Londense viersterrenhotel Millennium. Twee agenten en enkele veiligheidsbewakers troffen Gascoigne vervolgens aan in zijn badkamer, waar hij zijn hoofd onder het water hield in een poging om zichzelf te verdrinken. Nog eens zes agenten waren uiteindelijk nodig om 'Gazza' tot bedaren te brengen en hem uiteindelijk naar het ziekenhuis over te brengen.

In september 2010 raakte bekend dat hij trainer zou worden bij Garforth Town AFC dat speelt in de Evo Stik First Division North League, het achtste niveau in Engeland. Die deal ging uiteindelijk niet door.

In 2014 ging het verder bergafwaarts met hem; hij raakte weer aan de drank en zijn gezondheid ging achteruit. Eind oktober 2014 werd hij opnieuw opgenomen in het ziekenhuis.[3]

Gascoigne speelde 457 wedstrijden in het betaalde voetbal, waarin hij 110 keer scoorde. Als international speelde hij 57 keer voor Engeland, waarin hij tien keer scoorde. Hij maakte zijn debuut voor de nationale ploeg op woensdag 14 september 1988 in de vriendschappelijke thuiswedstrijd tegen Denemarken, net als Des Walker en David Rocastle. Gascoigne viel in dat duel na 85 minuten in voor Peter Beardsley.

Interlandgoals

[bewerken | brontekst bewerken]
Interlanddoelpunten
# Datum Locatie Tegenstander Goal(s) Uitslag Wedstrijd
1 26/04/1989 Londen, Groot-Brittannië Vlag van Albanië Albanië Goal 88' 5 – 0 WK-kwalificatie
2 25/04/1990 Londen, Groot-Brittannië Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Goal 89' 4 – 2 Vriendschappelijk
3 18/11/1992 Londen, Groot-Brittannië Vlag van Turkije Turkije Goal 16' 4 – 0 WK-kwalificatie
4 18/11/1992 Londen, Groot-Brittannië Vlag van Turkije Turkije Goal 63' 4 – 0 WK-kwalificatie
5 31/03/1993 İzmir, Turkije Vlag van Turkije Turkije Goal 44' 0 – 2 WK-kwalificatie
6 08/09/1993 Londen, Groot-Brittannië Vlag van Polen Polen Goal 49' 3 – 0 WK-kwalificatie
7 23/05/1996 Beijing, China Vlag van China China Goal 64' 0 – 3 Vriendschappelijk
8 15/06/1996 Londen, Groot-Brittannië Vlag van Schotland Schotland Goal 79' 2 – 0 EK-eindronde
9 01/09/1996 Chisinau, Moldavië Vlag van Moldavië Moldavië Goal 25' 0 – 3 WK-kwalificatie
10 10/09/1997 Londen, Groot-Brittannië Vlag van Moldavië Moldavië Goal 81' 4 – 0 WK-kwalificatie

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Wedstrijden Doelpunten Competitie
1984/88 Vlag van Engeland Newcastle United 92 21 Premier League
1988/92 Vlag van Engeland Tottenham Hotspur 92 19 Premier League
1992/95 Vlag van Italië S.S. Lazio 43 6 Serie A
1995/98 Vlag van Schotland Glasgow Rangers 74 30 Scottish Premier League
1998/00 Vlag van Engeland Middlesbrough FC 41 4 Premier League
2000/02 Vlag van Engeland Everton FC 32 1 Premier League
2002 Vlag van Engeland Burnley FC 6 0 First Division
2003 Vlag van China Gansu Tianma 4 2 Jia League
2004/05 Vlag van Engeland Boston United 5 0 Conference North
Vlag van Engeland Newcastle United
  • FA Youth Cup: 1984/85
Vlag van Engeland Tottenham Hotspur
Vlag van Schotland Rangers

Individueel